Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Duo Reges: constructio interrete. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Quonam, inquit, modo?

Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate.
Ita est quoddam commune officium sapientis et insipientis, ex quo efficitur versari in iis, quae media dicamus.
Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.
Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim.
His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent.
Tum ego: Non mehercule, inquam, soleo temere contra Stoicos, non quo illis admodum assentiar, sed pudore impedior;

Nam quod ita positum est, quod dissolutum sit, id esse sine
sensu, id eius modi est, ut non satis plane dicat quid sit
dissolutum.

Simul atque natum animal est, gaudet voluptate et eam
appetit ut bonum, aspernatur dolorem ut malum.

Beatus sibi videtur esse moriens. Sed fortuna fortis; Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?

Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.
Quare attendo te studiose et, quaecumque rebus iis, de quibus hic sermo est, nomina inponis, memoriae mando;
Non laboro, inquit, de nomine.

Bork: Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.
Bork: Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.
Sed haec omittamus;: Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?
Bork: Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni;

Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Sint modo partes vitae beatae. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit?

Ad eos igitur converte te, quaeso.